Bio of chemisch: Welke waterbehandeling is de juiste voor mijn zwembad?

Of u uw zwembadwater nu biologisch of chemisch behandelt, is vooral een kwestie van smaak: wilt u een natuurlijk zwembad dat door micro-organismen wordt gereinigd op dezelfde manier als een zwemmeer of wilt u gedesinfecteerd water op dezelfde manier als een zwembad? Beide soorten waterzuivering hebben hun voordelen en kunnen worden gebruikt in geprefabriceerde zwembaden: In een biologische waterzuivering wordt een beplante filterzone voor het eigenlijke zwembad geplaatst, die direct naast het zwembad of op enkele meters afstand kan liggen. Het natuurbad is dus verdeeld in een zwem- en een reinigingszone; ongeveer 90 procent van de oppervlakte is beschikbaar om te zwemmen, de filterzone neemt ongeveer 10 procent van de oppervlakte in beslag. Het bestaat uit grind, granulaat en waterplanten. Met behulp van een pomp wordt de filterzone continu gespoeld met zwembadwater. De voedingsstoffen in het zwembadwater worden opgeslagen in het filtersubstraat en worden afgebroken door de biomassa. Micro-organismen reinigen het water betrouwbaar op een natuurlijke manier en houden het permanent in balans. Water in natuurlijke zwembaden heeft drinkwaterkwaliteit, is bijzonder zacht en aangenaam op de huid. Een verwarmd zwembad kan ook worden gecombineerd met biofiltratie, afhankelijk van de constructie. Een langzame verwarming wordt aanbevolen, zodat de micro-organismen zich kunnen aanpassen aan de temperaturen. In de chemische waterzuivering is de toevoeging van anorganisch chloor de meest voorkomende vorm, omdat het snel, betrouwbaar en kosteneffectief ziektekiemen doodt. Chloorgeur, huid- en oogirritaties, die u wellicht kent van uw jeugdige buitenactiviteiten, worden veroorzaakt door een gebrek aan vrij en effectief chloor in het zwembadwater. Dit is bijvoorbeeld het geval wanneer er chloor-stikstofverbindingen worden gevormd, die de onaangename neveneffecten veroorzaken. Als de waarde van vrij en effectief chloor ongeveer 0,3 mg per liter is, zijn deze bijwerkingen niet te vrezen. Daarnaast is het belangrijk om voldoende vers water toe te voegen en een goed functionerend filtratiesysteem. Dan is chloor de eerste keuze als desinfectiemiddel.

Een alternatief is de waterbehandeling met zogenaamde actieve zuurstof. Hier wordt waterstofperoxide (H2O2) aan het water toegevoegd. In water wordt het peroxide omgezet in water (H2O) en tweewaardige zuurstof (O2). Het heeft een goede desinfecterende werking. Bijwerkingen kunnen niet optreden, ook al is de dosering soms onvoldoende. Over het geheel genomen is het desinfectie-effect echter veel variabeler dan dat van chloor.

Ook ozone kan gebruikt worden voor waterbehandeling. Aangezien de procestechniek hiervoor zeer complex is, is het gebruik van ozon in de praktijk voorbehouden aan openbare zwembaden. Er zijn echter verschillende systemen op de markt die het woord ozon in hun typeaanduiding gebruiken. In de regel is dit elektrolyse van keukenzout.

Naast de bovengenoemde processen wordt de gebruikelijke zoutelektrolyse vaak gebruikt als een zogenaamd desinfectie- of waterbehandelingsproces. Hierbij wordt gewoon zout (NaCl) aan het zwembadwater toegevoegd en via een elektrolysecel afgebroken tot natriumhydroxide en chloor. Dit is niets anders dan een ontsmetting met chloor. Alleen het chloor wordt ter plaatse in het zwembadwater geproduceerd.

In het algemeen geldt dat hoe meer u douchet en vuil, cosmetica en zonnebrandcrème verwijdert voordat u gaat baden, hoe schoner het zwembadwater zal zijn.